Ups en downs op de camino.

16 mei 2018 - Valverde de la Virgen, Spanje

Wat had ik de eerste drie weken mazzel. Alles liep geweldig. Het landschap was onvoorstelbaar mooi en mijn lijf deed het goed. De helft zit er op en het tij helaas gekeerd. Vorige week moest ik twee keer een langere afstand lopen dan ik normaal doe. Dat heeft zijn tol geëist. Ik heb nu een flinke blaar die me behoorlijk parten speelt. Daarnaast voel ik me al een paar dagen grieperig. Daar hebben we gelukkig paracetamol voor. De omgeving is ook niet meer zo mooi. Dat alles is niet zo goed voor mijn gemoed. Het is gelukkig niet zo dat ik er nu doorheen zit maar het is even niet zo leuk en gemakkelijk. Gisteren heb ik mezelf een cadeautje gegeven. Vlak voor Leon heb ik de bus genomen en heb me daarmee de snelwegen, industrieterreinen en de trieste buitenwijken van Leon bespaart. Dus kwam ik redelijk fit aan in Leon. In de bus ontmoette ik een paar vrouwen uit Amerika, Canada en Australië. Met hen heb ik s'avonds een luxe kamer in de stad gedeeld. En had ik een fijne tijd in Leon. Het weer is ook heerlijk. Dat helpt. Vandaag heb ik maar 11 km gelopen om mijn voeten rust te geven. Op mijn sandalen. Door de buitenwijken en langs de snelwegen. Pfff. Ik hoop er morgen een paar meer te kunnen lopen. Als je zo moe bent is het moeilijker om positief te blijven. Maar het lukt redelijk. Ik vind het nog steeds heerlijk om s'morgens weer op pad te gaan. Zo wisselen de ups en downt zich af. Nu ben ik weer in een prachtige herberg. Dat is ook weer een cadeautje. En heb ik veel tijd om na te denken hoe om te gaan met tegenspoed. Eigenlijk gebeurd er altijd iets positiefs als het even tegenzit. Dat werkt echt zo en dat geeft het vertrouwen dat het altijd weer goed komt.

Foto’s

4 Reacties

  1. Thera:
    16 mei 2018
    Lieve Corine, wat een wijze en inzichtelijke woorden van jou: "En heb ik veel tijd om na te denken hoe om te gaan met tegenspoed. Eigenlijk gebeurd er altijd iets positiefs als het even tegenzit. Dat werkt echt zo en dat geeft het vertrouwen dat het altijd weer goed komt." Juist vanuit die ervaringen is er de kracht die je voedt om door te gaan. Je bent echt een kanjer! En je zult heel anders terugkomen dan hoe je gegaan bent. Corine, blijf geloven in je Pad. Dikke kus.
  2. Ed Aussems:
    16 mei 2018
    Corine.
    Een hart onder de riem voor op je mooie pad. (Gevonden op Google)

    Ga, pelgrim, ga
    Ga, pelgrim, vervolg je zoektocht, ga je weg, laat niets je tegenhouden.
    Neem deel aan de zon en neem deel aan het stof,
    met waakzaam hart, vergeet de vergankelijkheid!
    Alles is onbeduidend, alleen de liefde is waar.
    Hecht je niet aan wat voorbij gaat!
    Zeg niet: ik heb overwonnen, mijn moeite is beloond.
    Rust niet op je lauweren, je daden worden beoordeeld
    Bewaar deze woorden in je hart: dit is je rijkdom!
  3. Dietmar Schnöckel:
    17 mei 2018
    Hallo Corine, so wie ich heute lese waren die letzten Tage ein bisschen Wandern auf der Talsohle. Lass dich nicht entmutigen. Der Weg führt auch weiterhin Richtung Sonne. Schön das du Gleichgesinnte getroffen hast und mit Ihnen einige schöne Stunden verbringen konntest. Der Weg ist das Ziel. Liebe Grüsse, Dietmar
  4. Karin:
    17 mei 2018
    Wat een prachtig bericht opnieuw, het hoort er dus bij...niet alleen de mazzel, ook de tegenslag, dus gaat het erom hoe we ermee omgaan en dat doe je prachtig! Je blijft de geschenken van het Leven zien, fijn! Veel liefs voor jou mooie vrouw!!