Burgos en Meseta

Zondag was ik in Burgos. De weg ernaar toe was zwaar. Veel industriegebieden en buitenwijken. Eenmaal aangekomen in de stad was ik zo moe dat ik geen zin had in een grote drukke stad. Jammer, want Burgos is een prachtige stad. Wel heb ik de kathedraal bezocht. Die is zo enorm groot en indrukwekkend die moest ik gewoon zien. De herbergen zijn op de camino meestal erg prettig maar de herberg in Burgos was vreselijk. Net een fabriek. Ik had mijn bed op de zesde verdieping in een lichte ruimte met meer dan vijftig mensen. Hutjemutje op en naast elkaar. Zoveel pelgrims.... s'morgens snel de stad weer uit. Wat was het een verademing toen ik weer in de stilte en de rust van die prachtige natuur liep. Ik merkte echter al gauw dat de stad al mijn energie had gekost. Na 12 km was ik helemaal op. In een dorpje vond ik een geweldige herberg. Een oase na Burgos. Een cadeautje, want ik zat er even doorheen. s'Avonds had ik nog een hele gezellige avond met mijn medepelgrims. Vandaag ben ik begonnen met de Meseta. Die is berucht. Er zijn pelgrims die de Meseta overslaan omdat ze het te zwaar vinden. Ik snap daar helemaal niks van. Met een zonnetje en heerlijk briesje was het zalig lopen. De omgeving is eentonig en kalig en de lange paden lijken eindeloos. Hier kom je jezelf wel tegen en omdat je niet afgeleid wordt door de natuur heb je hier alle tijd en ruimte tot nadenken. Ik heb juist ook genoten van deze weidse en rustige natuur. Morgen en overmorgen loop ik ook nog door de Meseta en daarna...... gaat het gewoon weer verder. Tot Santiago zijn het nog 450 km!!